Gezien de schadelijke invloeden en effecten van F-gassen worden CFK’s en nu ook HCFK’s uitgefaseerd. Biedt dit nieuwe kansen voor de natuurlijke koudemiddelen ammoniak en kooldioxide? Ammoniak werd voor het eerst in 1876 voor koeling in een dampcompressiemachine toegepast. Tot circa 1920 werden ook andere natuurlijke koudemiddelen zoals CO2 en SO2 gebruikt. In die tijd werden de CFK’s (chloorfluorkoolwaterstoffen) ontwikkeld. Deze stoffen werden destijds als onschuldige en extreem stabiele chemische stoffen beschouwd. Het gevaar van broeikaseffecten was nog niet bekend.
Doordat CFK-koudemiddelen werden gepromoot als veiligheidskoudemiddelen, werd de vraag steeds groter. Ammoniak raakte steeds verder op de achtergrond, maar hield desondanks zijn positie in de met name industriële installaties en in koelings voor voedingsmiddelen. Toen in 1980 de schadelijke effecten van CFK-koudemiddelen duidelijk werden, resulteerde dit uiteindelijk in het Montreal Protocol (1989) waarin internationaal werd afgesproken om CFK’s binnen een bepaalde termijn uit te faseren. Door de ernst van de gevaren werd het Montreal Protocol in 1990, 1992 en in 1998 (Kyoto) herzien: een versnelde uitfasering. Inmiddels worden ook HCFK’s uitgefaseerd, waarin Europa het voortouw neemt. Dit alles schept nieuwe kansen voor de natuurlijke koudemiddelen zoals ammoniak en kooldioxide. Vooral ammoniak heeft een aantal voordelen en blijkt nu na meer dan een eeuw één van de beste koelmiddelen te zijn.
Bekijk onze opleiding F-gassen