Olie behoort schoon en helder te zijn. Hoewel je met een visuele analyse redelijk de conditie van een isolatie- en smeerolie kunt beoordelen, is en blijft een labotest de beste optie.
De kwaliteit van de isolatieolie daalt naarmate een transformator langer in dienst is. Het is dan ook aan te raden om regelmatig te controleren of de olie nog steeds naar behoren functioneert. Dit kan voor een deel met het blote oog. Immers de helderheid en de kleur zeggen veel over wat er met een olie eventueel is gebeurd. Bijvoorbeeld contaminatie met een ander product, vermenging met water (vanaf ca. 200 ppm wordt de olie wazig) of oxidatie (olieafbraakproducten veroorzaken het donker worden van een olie). Maar om de oliekwaliteit met zekerheid te kunnen vaststellen, is een labotest noodzakelijk.
Een onderhoudssysteem kun je optimaliseren door bijvoorbeeld het verbeteren van het smeertechnisch onderhoud en door implementatie van een condition monitoring programma. Wanneer je het verversingsinterval van een oliebad verhoogt, kan je het smeermiddelengebruik reduceren. Hierbij zijn een staalname en oliefiltratie noodzakelijk.
De analyse van isolatie- en smeerolie in een laboratorium gebeurt doorgaans in 4 stappen.
Stap 1. Oliemonstername: Een betrouwbare analyse start altijd met een degelijke staalname.
Stap 2. Labotests: Er is een aantal testprotocols opgesteld om de conditie en de kwaliteit van olie te bepalen. Zo wordt er onder andere getest op viscositeit, afzetting van oxidatie- en degradatieproducten, antioxidanten in olie van stoom- en gasturbines, zuurtegraad, watergehalte en op oliecontaminatie via deeltjestelling, metaalanalyse en oliefiltratie.
Stap 3. Interpretatie: Evalueren van de evolutie van olieparameters Het toetsen van de gemeten olieparameters aan de initiële waarden van een nieuw oliebad of aan internationale onderhoudsrichtlijnen en normen opgesteld door de machineconstructeur. Er wordt kritisch gekeken naar elke afwijking.
Stap 4. Aanbevelingen en richtlijnen:
Bron: laborelec.nl