Veranderingen WMO en AWBZ in 2015
In 2015 gaat er veel veranderen met betrekking tot de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Zo wordt de AWBZ vervangen door nieuwe regelingen die beter moeten aansluiten bij de huidige zorgbehoeften van mensen. Al deze veranderingen zijn te lezen op de site van de Rijksoverheid. Maar hoe ziet het er praktisch nu uit? Zelf had ik er niet zo bij stilgestaan dat niet alleen de afnemers van deze ‘potjes’ te maken krijgen met deze veranderingen, maar de zorgverleners ook.
Een voorbeeld;
Als NCOI-docent kwam ik voor een groep te staan in Amsterdam. Het was een module waar voornamelijk verpleegkundigen niveau 4 aan deelnamen. Bij het voorstelrondje deed iedereen zijn verhaal en buiten het ondertussen veel gehoorde “ik ben mijn baan kwijtgeraakt” zat een ander boeiend verhaal, het verhaal van een instellingskok die zijn carrière onzeker zag worden na de plannen van onze regering.
Op dit moment valt de sector voeding onder de AWBZ, maar dat is in 2015 onzeker geworden. Het ziet ernaar uit dat er veel ontslagen vallen in de keuken van de zorginstelling waar deze student werkt. Op het moment is men al bezig om de verse soep niet meer dagelijks aan te bieden. Want zo zeggen ze, thuis eet je ook niet elke dag verse soep maar neem je ook soep uit blik. Ergo, binnen een zorginstelling is dagelijks verse soep niet nodig.
Een raar idee dat er straks binnen een zorginstelling gekeken wordt naar wie er niet thuishoort. Heeft u een receptionist in huis? Nee? Nou, dan kan die er wel uit! Heeft u een kok? Nee, natuurlijk niet! En eet u elke dag vers? Nee, natuurlijk niet! Nou, dan kan die kok er ook wel uit. Het klinkt extreem, maar dit is wel wat er op dit moment gebeurt.
Veel zorgverleners willen toch iets in de zorg blijven doen en laten zich omscholen om hun baan veilig te stellen. Van kok naar verpleegkundige en van activiteitenbegeleider naar verzorgende IG. Veel verzorgenden niveau 2 proberen hogerop te komen om zo hun baan te behouden. Deze ontwikkeling zal zich naar verwachting voort gaan zetten.
En de zorgvragers dan? Hoe staat het met de mensen die de zorg hard nodig hebben en allerhande creatieve sprongen moeten maken om hun broodnodige zorg te verkrijgen? Niet elke dag verse soep zal uiteraard even wennen zijn als je in een instelling woont, maar je wordt er geen slechter mens van, toch? De werkdruk die zal ontstaan door minder personeel en minder helpende handen aan het bed zullen wel gevolgen hebben voor de zorgvrager. De zuster die een kopje koffie komt doen in een verloren kwartiertje, de voedingsassistent die speciaal voor jou iets lekkers op brood heeft gekocht in haar vrije tijd… dit behoort straks waarschijnlijk allemaal tot het verleden.
Voor al die mensen die nu en in de toekomst zorg nodig hebben, dat zijn onder andere wijzelf, hoop ik dat het er in de toekomst wat rooskleuriger uit gaat zien. Ik houd mijn hart vast voor de dubbele vergrijzing die eraan staat te komen, maar daarover later meer. Ik moet nu flink aan de slag als mantelzorger, want anders komt mijn oude oma haar bed “nooit” meer uit.
