Juist terwijl Frankrijk en Duitsland serieus andere opties overwegen, kondigt Engeland na 20 jaar aan een kerncentrale te gaan bouwen. De centrale wordt gefinancierd met hulp van de Franse energiebedrijven EDF en Areva en Chinese partners.
De bouwkosten van de in totaal 2 kernreactoren worden geschat op zo’n 18,9 miljard euro. De Chinese partners nemen 30 tot 40% voor hun rekening. Naar verwachting zal de nieuwe kerncentrale vanaf 2023 energie opwekken.
Financial Times stelt dat Engeland praktisch is gedwongen tot deze stap, omdat in de klimaatveranderingswet van 2008 (Climate Change Act) veel te optimistische doelen werden gesteld voor het terugdringen van CO2-uitstoot. “Dat er nieuwe kerncentrales nodig zijn om het licht brandend te houden, komt omdat het Verenigd Koninkrijk andere opties heeft uitgesloten door streefcijfers voor het terugdringen van de CO2-uitstoot vast te stellen die tot de meest ambitieuze ter wereld behoren.” En ook The Times betoogt iets soortgelijks: “In het kader van de Climate Change Act 2008 is Groot-Brittannië verplicht om bepaalde doelstellingen te halen op het gebied van de uitstoot van broeikasgassen. Ondanks de aanzienlijke kosten die ermee gemoeid zijn, is kernenergie de goedkoopste manier om hieraan te voldoen. De prijs van hernieuwbare energie zoals offshore windmolenparken ligt een stuk hoger.”
De overeenkomst met EDF en Areva en hun Chinese partners CGN en CNNC is omstreden. Aan de ene kant zal de bouw van de nieuwe kerncentrale bij Hinkley Point in Somerset in Zuidwest-Engeland maar liefst 25.000 extra arbeidsplaatsen opleveren. Maar wel tegen een hoge prijs: een vaste elektriciteitsprijs van € 109, dat is 2 keer zo hoog dan de huidige groothandelsprijs, plús de zorgen over de grootschalige Chinese investering in het project. En dan hebben we het – met Fukushima nog vers in ons geheugen - nog niet over de gezondheids- en milieurisico’s.
Bronnen: Elsevier.nl en Presseurop.eu.