Bedrijven die werken met gevaarlijke stoffen worden regelmatig geïnspecteerd. Soms komt een bedrijf in opspraak vanwege veiligheidsincidenten. Bijvoorbeeld wanneer een bedrijf van sommige tanks niet aan kan geven wanneer de laatste controles waren. Of wanneer lekkages van giftige stoffen niet worden gemeld. Bij al dit soort situaties hebben we te maken met onduidelijkheid op het gebied van explosieveiligheid, onvolkomenheden op het gebied van onderhoud of tekortkomingen in brandblusvoorzieningen. Hebben we hier te maken met incidenten of lopen alle petrochemische bedrijven dit risico? Hoe is het om werkelijk het onderhoud aan installaties bij bedrijven te moeten coördineren?
Qua regelgeving staat er voldoende op papier: er is regelgeving vanuit de overheid en ook zijn er bedrijfsregels opgesteld. Belangrijker is echter dat er controle plaatsvindt op die vastgelegde externe afspraken over veilig werken (bij bijvoorbeeld onderhoud van de installaties). En dat er bij overtredingen sancties worden opgelegd. Het blijkt in de praktijk echter moeilijk voor de inspecties om een bedrijf tijdelijk stil te leggen. De leidinggevende en coördinatoren van de Botlekbedrijven waar 24×7 geproduceerd wordt, zitten in een moeilijke positie. Er zijn verschillende factoren die invloed hebben op het goed en veilig kunnen uitvoeren van de procedures van bijvoorbeeld onderhoud.
Omdat elke minuut telt, is de werkdruk hoog tijdens de zogenaamde turnarounds. Bij een turnaround wordt het werkproces compleet stil gelegd voor o.a. groot onderhoud en inspectie. De kosten voor een turnaround zijn erg hoog. Dat zit met name in verloren productie en de kosten voor het uitvoeren van de turnaroud qua personeel, gereedschap, zware apparatuur en materialen. De leidinggevenden en coördinatoren ervaren tijdens de turnaround een hoge werkdruk met veel overwerk.
Er loopt veel ingehuurd personeel rond op de werkvloer. Dit levert regelmatig communicatieproblemen naar de medewerkers toe. Dit komt o.a. door de diversiteit aan taal -en culturen. Bovendien is er een onderscheid tussen ‘eigen personeel’ en ingehuurd. Het letterlijk geven van de juiste instructies lukt daardoor niet altijd.
Het beleid op hoeveel en welk personeel ingeleend wordt, kan worden verbeterd. Aan de ene kant is er de planning van de bezetting tijdens de grote projecten. Aan de andere kant speelt het feit dat de ingehuurde bedrijven weer zelf mensen inhuren. Daarmee wordt het zicht minder op wie er uiteindelijk het werk komt uitvoeren. En of ze dat goed en veilig kunnen doen. Een betere screening van dit personeel van derden kan voor veiliger uitgevoerd onderhoudswerk zorgen. Behoefte aan meer kennis Tenslotte lijkt er grote behoefte om de kennis bij de coördinatoren en leidinggevenden te vergroten. Zij hebben wel zicht of de veiligheidsvoorschriften zijn uitgevoerd door middel van checklists. Maar of de kwaliteit van het uitgevoerde werk ook goed is, staat niet op zo’n lijst. Wilt u zelf leren om een onderhoudsplan op te stellen, te implementeren en te borgen in hun eigen organisatie? Een opleiding als maintenance engineering zou dit gat kunnen opvullen met de inbreng van de eigen praktijksituatie als leidraad.